zondag 19 januari 2014

Een kopje koffie...

Als we op de fiets stappen is het best wel fris, maar gelukkig is het niet zo heel ver fietsen.
Tenslotte probeer ik zo veel mogelijk van mijn leven te genieten en dingen mee te maken en beleven waar ik jarenlang, door allerlei omstandigheden niet aan toegekomen ben. Na eeen frisse tegenwind stallen wij ietsjes later onze fietsen in de bewaakte stalling en terwijl mijn man staat te vogelen met het ketting slot, wandel ik op mijn gemakje richting beveiliging, om te vragen waar wij moeten zijn. De man wijs mij vriendelijk de weg naar de ontvangst. En als mijn man en ik na een kleine 150 meter door de deuren naar binnen lopen, komen wij op een, in mijn ogen bijzonder inspirerende plaats. Ik voel dat mijn ogen gaan glanzen van de opwinding en de originaliteit. Ook mijn man vind het heerlijk om dit soort dingen samen te doen en als wij iets later met de groep richting de workshop ruimte lopen, staan we verbaasd van alle indrukwekkende dingen die wij daar zien..


Als de Baristo van alles en nog wat uitlegt over het, zoals ze het in Rotterdam noemen, bakkie pleur, staan wij aandachtig te luisteren naar zijn uitleg. Zoals deze man het verteld is het een echte specialiteit,... een vakmanschap!...Ik heb het hier dus maar niet meer over een bakkie pleur, maar over... Echte Koffie,... Lekkere koffie,... Douwe Egberts koffie!
En eindelijk mogen wij dan ook zelf aan de slag en mijn man man maakt voor mij een perfecte Cafe latte macciato en of die door hem gemaakte koffie nu zo perfect is door, of de perfecte spullen die ze daar hebben, door de kwaliteit, de hulp van de Baristo of omdat hij met liefde gemaakt is...Ik heb geen idee, heerlijk is het in elk geval wel! En ietsjes later zitten wij samen van zo een heerlijk stukje vakmanschap te genieten en natuurlijk niet alleen van de koffie, maar ook van het heerlijke uitstapje wat ons tenslotte aangeboden werd door Libelle ...


Wij kijken onze ogen uit en lopen stiekem om ons heen te snuffelen, van de geur van Koffie, en mijn foto camera klikt een behoorlijk aantal fraaie, typerende plaatjes weg. Als we iets later vertrekken krijgen wij allebei een leuke goodiebag mee...een extraatje waar wij heel erg blij mee zijn. Tenslotte zijn we behoorlijke thee en koffie leuten en ook een beetje leesvoer verslinden wij allebei heel erg graag. Als wij ietsjes later weer thuis aangekomen zijn, is het eerste wat ik ga doen, jullie kunnen het wel raden, denk ik...tja, koffie zetten...Maar hoe zat dat nou, moest je die pads nou eerst een beetje pletten??



** Deze blog kwam tot stand naar aanleiding van workshop Bij DE in Utrecht, aangeboden door weekblad Libelle

Geen opmerkingen:

Een reactie posten