Zoals het klokje thuis...

Gisteren had ik het weer, zo een nacht waarin ik niet kan slapen. ...Vervelend? Ja, vroeger vond ik dat wel vervelend, tegenwoordig niet meer! Soms zijn dingen gewoon zo, moet je het maar aanvaarden en er het beste van maken wat er op dat moment aan te doen is. Warmpjes lag ik in mijn mandje, het dekbed tot aan mijn oren opgetrokken en met mijn hoofd lekker weggekropen in een kussen. Een zacht gerinkel klonk door de slaapkamer en zachtjes voelde ik iemand het bed op sluipen, Ik grinnik zachtjes, daar is mijn grote vriend Noor, en een halve minuut later voelde ik dat er een klein nat neusje in mijn hand gepropt werd...Wonderlijk dat hij door heeft dat ik niet slaap..Zachtjes aai ik hem over zijn kopje en ik hoor een zacht geronk...mijn vriendje "loopt" weer behoorlijk stationair, hoor ik..het klinkt altijd zo gezellig!

Terwijl wij samen zo liggen hoor ik dat het buiten stevig waait en heel eerlijk gezegd vind ik het dan heerlijk dat ik in mijn warme bedje lig, Ik voel mij dan een gezegend mens, omdat ik een warm veilig plekje heb, een plekje waar de kachel brand en het droog is...Even later hoor ik een goederentrein voorbij komen!...nu kan een enkeling zich afvragen, hoe weet je dat het een goederentrein is? Nou nogal simpel, dat klinkt anders, monotoom, zwaarder!...En weer voel ik mij een blij mens, ik heb een vaste plek om te zijn, waar ik dingen ....kan herkennen, waar het warm is en droog! Dan voel ik nog iemand het bed op sluipen en Ik weet, het is mijn vriendje Sjaak..Sjaak is geen knuffelpoes, maar wel graag in de buurt, en dus nestelt hij zich tegen mijn voeten aan...In de verte hoor ik een doffe dreun, een dreun waar mijn vriendjes niet blij van worden, merk ik en ik bedenk mij ineens dat het al weer haast oud en nieuw is...Ook vraag ik mij af , waar ik de tabletjes heb gelaten om mijn vriendjes door die nacht heen te helpen...Hmmzzz de tijd gaat best snel zo!

Ik hoor gerommel in de woonkamer en iets later hoor ik de balkondeur op slot gedraaid worden, Mijn man sluit de boel af voor de nacht, vult de water en brokjes bak van onze poezen bij en gaat naar het toilet...Ik ben een blij mens, bedenk ik mij nogmaals, een dak boven mijn hoofd, een kachel die brand, een bed om te slapen, een echtgenoot, poezen. Even voel ik aan de fleece deken die over het bed ligt...niet omdat het koud is hoor, nee hij ligt er omdat ik er ooit veel troost aan had, een warme herinnering uit het verleden. Zoals een kind een beer heeft of iets dergelijk! Even denk ik aan het verleden en snel bedenk ik mij, hoe fijn mijn leven nu is...Iets later stapt mijn man in bed, met in zijn shaduw zijn kleine zwarte muze...Draakje! ....Hoi fluister ik zachtjes....Hoi fluistert hij terug...Gezellig zo....klinkt het zachtjes in de donkere nacht....en ik luister naar het zachte tikken van de klok.... 

Petra