Lief Dagboek..
Deze openingszin had best iets romantisch. Dat vond ik altijd als klein meisje In gedachten zag ik mij zelf aan een klein bureautje zitten, schrijven met een deftige kroontjespen. Natuurlijk kwam er als jong meisje weinig van terecht van het hele dagboek idee. Ik begon en vergat het na een paar dagen dan weer.Toch heb ik later in mijn leven wel altijd veel opgeschreven. Geen idee waarom ik dat deed. Gewoon zomaar omdat ik op de een of andere manier voelde dat ik het toen moest doen.
Toen ik een paar jaar terug ging verhuizen een groot aantal handgeschreven brieven tegen kwam, besloot ik even te gaan zitten en deze door te lezen. Terwijl ik zat te lezen viel ik van de ene verbazing in de andere.
Sommige dingen was ik echt totaal vergeten in de loop der jaren...Ik las over mijn blije gevoelens net na de geboorte van mijn kinderen, maar ook over de verdrietige, verwarde gevoelens tijdens de echtscheiding van hun vader. Echte hoogte en diepte punten, die een mens mee kan maken in zijn of haar leven.
Een echt dagboek heb ik nooit bijgehouden. Eigenlijk vind ik dit nu heel erg jammer..Er zitten namelijk best wel veel voordelen aan voor jezelf. Achteraf gezien schreef ik niet zomaar dingen op en bleek het toch wel een aantal redenen te hebben dat ik al die dingen opschreef..
Welke? vraag je misschien nu af...euhhhh....nouhhh...
Je kunt alles opschrijven, net alsof je het tegen een vriendin hebt.
Alles wat je aan papier toevertrouwd word echt aan helemaal niemand doorverteld.
Je kunt zelf op die manier een goede spiegel voorhouden.
Soms stop je daardoor vaak met piekeren.
Het helpt heel verdrietige dingen te verwerken.
Het helpt om heel mooie herinneringen te behouden.
Het helpt ontspannen en dat is goed voor de geest.
Het stimuleert ook wel creativiteit en schrijfvaardigheden...
Het helpt je ook bij en hoofdzaken te onderscheiden...
Dit zijn een aantal redenen waarvoor voor mij persoonlijk ,schrijven heerlijk was,.... Nee ik bedoel, niet typen. Echt gewoon schrijven met een pen. Zo eentje waarbij je af en toe een klein puntje, tussen je lip beethoud terwijl je diep nadenkt. Nadenken over hoe je iets het beste, zonder fouten op kunt schrijven...Gewoon op papier. waar een traan op kan vallen als je iets opschrijft, en je heel erg verdrietig bent.... Papier waar dan een vlek op achterblijft......Zal ik een echt dagboek gaan aanschaffen met een echte ouderwetse vulpen?..
Echt, ik twijfel heel erg...
Wat kan ik het beste doen?
Lief dagboek?..
Ik heb het zelf al tientalle keren geprobeerd maar als ik dan een week niet schrijf, dan stop ik er weer mee haha. Zo onhandig.
BeantwoordenVerwijderenLeuk nieuw groot logo met groen blad is meteen opgevallen. Vroeger schrijf ik graag in een dagboek. Het is de manier om zelfexpressie en te verwerken voor mij. Ik schrijf zelf echt een verhaal en het meisje in mijn klas die neemt gewoon een abonnement om het verhaal te lezen. Een boek schrijven was mijn plan toen. Wel doorstuderen, verhuizen en tiener dingen was allemaal verwatert dat plan, immigratie ook daarna. Al blijf ik schrijven, nu op mijn blog niet meer in mijn dagboek…geen tijd..haha. Je krijgt veel terug van het schrijven daar heb je gelijk in. Een paar jaar voorbij en teruglezen dat is leuk.
BeantwoordenVerwijderenIk heb nooit echt in een dagboek kunnen schrijven, de ene keer schreef ik wat en een paar maanden later bedacht ik me dat ik weer eens in mijn dagboek moest schrijven.
BeantwoordenVerwijderenToen ik jonger was heb ik jarenlang een dagboek bij gehouden. Nu niet meer. Ik kom nu al uren tekort in mijn dag.
BeantwoordenVerwijderenIk zou zeggen: doen! Ik moest al glimlachen bij het woord kroontjespen... ook ik had een dagboek. En vond laatst gedichtjes terug die ik in mijn pubertijd gemaakt had.
BeantwoordenVerwijderenzo lees je terug wat een verwarrende tijd het was, en ook een beetje eng. Als ik beelden had in mijn hoofd van de toekomst Sommige dingen kloppen, die zijn ook gebeurd. (ik ben geen medium of helderziende hoor, hahaha)
zoals jij erover schrijft zou ik zeker zeggen doen! Heb het ook weleens gedaan maar krijg het echt niet vol.
BeantwoordenVerwijderenGewoon doen! Ik had vroeger een dagboek als klein meisje, ik schreef er alleen oppervlakkige dingen op en was nooit echt openhartig. Ik denk echt dat het kan helpen als je je gevoelens kan neerschrijven :)
BeantwoordenVerwijderenDoen zou ik gewoon zeggen!! pak die pen en ga schrijven!! :) Ik heb altijd wel geschreven in een dag boek en voor mij voelde dat heel goed om alles op te schrijven! :)
BeantwoordenVerwijderenIk heb echt jarenlang een dagboek bijgehouden, maar daar stopte ik ineens mee
BeantwoordenVerwijderenVroeger deed ik het wel! misschien toch maar weer eens gaan doen, nooit gek;)
BeantwoordenVerwijderenIk heb nooit een dagboek bijgehouden, wel sleep ik de hele dag mijn to do boekjes over mee naartoe ♥ xx Liefs
BeantwoordenVerwijderenIk heb onlangs mijn dagboek van vroeger nog eens gelezen, en ik ben eigenlijk verschoten van de negatieve gedachten die ik had als 10-jarige! Maar het deed deugd om dat nog eens te herlezen, ik denk dat ik er af en toe toch nog eens iets ga inschrijven! Ik hou wel vaak een reisdagboek bij, altijd leuk om te herlezen!
BeantwoordenVerwijderenIk had vroeger ook een dagboek maar na een tijdje schreef ik er niet meer in, wat eigenlijk wel jammer is :)
BeantwoordenVerwijderenX
Haha no way dat ik opnieuw een vulpen wil. Ik ben linkshandig en mijn zinnen werden een grote streep. Ik houd nu wel een question a day bij.
BeantwoordenVerwijderen