Persoonlijke gedachten: Op weg naar....

Eindelijk het is nu echt zover, was het eerste wat ik gisteren dacht toen ik wakker werd, Heerlijk!... Het is lente, de zon schijnt, een nieuw begin van een heerlijk vrolijk uitziend seizoen. De knoppen zitten weer volop aan de bomen en struiken. Vogels vliegen af en aan met kleine takjes in hun snaveltjes, nestelen zich op veilige plaatsen, Zij bereiden zich voor op de geboorte van hun kroost...

De aarde is zich voorzichtig aan het opwarmen, en dat kun op sommige dagen zelfs ruiken. Deze geuren kunnen heel erg krachtig zijn, want zij hebben het vermogen om ons in beweging te zetten...Zowel emotioneel, als lichamelijk...Mensen worden weer wat vrolijker doordat er meer daglicht is. Sommige komen hierdoor meer in beweging. 

Klusjes die eindeloos lagen te wachten om eens gedaan te worden, worden daadwerkelijk gedaan. Anderen halen de bezem door hun woning en enkele zelfs door hun innerlijke huis en rest van hun leven. Maken op die manier een heel nieuw begin. Schoon schip!

Ontroerd kan ik kijken naar kuikens, die net uit hun schaal zijn gekropen . Pas geboren, wollige lammetjes en de onschuldige blik van een kalfje. Ontroerd door het kwetsbare, maar vooral ook door het ontluiken bvan de toekomst. Ik denk daar op zonnige dagen bewuster over na en verwonder mij elk jaar weer van alles wat groeit uit ....knoppen ,.... eieren en zaden...

Onbewust ga ik meer bewegen , vaker naar buiten,  lichter verteerbaar voedsel eten en meer water drinken.Wat natuurlijk mijn algehele gezondheid, geestelijke gesteldheid en huid aan alle kanten, merkbaar ten goede komt...Heerlijk, Ik ben .... Op weg naar de zomer!

Kan jij ook zo wegmijmeren als je dit buiten ziet gebeuren?